Grijskopspecht 1 · 2 · 4

Nominaat broedt en overwintert van Frankrijk, Wallonië en Zuid-Scandinavië tot in West-Siberië.

De ongepaarde Zuid-Limburgse vogel, die zowel in 1981 als in 1982 in het voorjaar opviel door zang en geroffel, was vermoedelijk ook aanwezig in de tussenliggende periode; bovendien verbleef hier een exemplaar op 5-7 april 1985 (Fred Hustings in litt). Hun aanwezigheid hield waarschijnlijk verband met de nabijheid van een broedpopulatie in het noord-oosten van België, op minder dan 15 km van de grens (de Belgische broedpopulatie telde in 1996-97 c 40 broedparen; Gunter De Smet in litt). Dit kan niet worden gezegd van het lang te Renkum, Gelderland, verblijvende mannetje in 2000-03. Het geval van 1974 werd slecht gedocumenteerd voor een eerste voor Nederland; voordat herziening had plaatsgevonden was dit één van acht aanvankelijk aanvaarde gevallen in 1952-74 (cf DB 4: 18-19, 1982; 18: 184, 1996).

Vier meldingen van solitaire exemplaren in 1951-80 in Limburg bleven ongedocumenteerd (cf Ganzevles et al 1985) evenals meldingen elders. Een mannetje dat aan het eind van de zomer in 1968 door K Nicolai dood was gevonden te Katlijker Schar, Heerenveen, Friesland, en vervolgens werd opgezet, stond 16 jaar lang als Groene Specht P viridis tentoongesteld in Drachten, Friesland, voordat hij als Grijskopspecht werd herkend (Vanellus 38: 20, 1985 (foto), Robert ten Harmsen pers comm). Vanwege onzekerheden over de omstandigheden waaronder de vondst plaatsvond, de doodsoorzaak en de precieze maand is hij door de CDNA niet aanvaard. Van de drie gevallen in 2000-15 valt dat van Westvoorne op 31 maart 2014 op als het enige exemplaar dat langs de Noordzeekust werd aangetroffen, ver van broedgebieden.

Zeldzame vogels van Nederland [2001]; ABvdBerg [2016]